Urodził się 9 stycznia 1866 roku w Myszakowie. Po ukończeniu poznańskiego gimnazjum realnego, idąc w ślady starszych braci, wstępuje na Uniwersytet Berliński. Interesuje się szkołą historyczną ekonomii politycznej, która negowała uniwersalny charakter praw ekonomii i zasady liberalizmu gospodarczego. Był to nurt myśli powstały około 1840 roku w Niemczech i rozwinięty w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Głosił rezygnację z badań teoretycznych na rzecz opisu historycznego. W zasadniczych punktach stanowił przeciwieństwo marksistowskich teorii ekonomicznych. Szkoła historyczna wpłynęła trwale na poglądy i pracę naukową Antoniego Kostaneckiego. 

W 1889 roku studia berlińskie ekonomisty zwieńczyła rozprawa doktorska z filozofii. Z Berlina Kostanecki przeniósł się do Westfalii i osiadł w Elberfeld. Tam, do roku 1910, pracował w przemyśle i bankowości oraz zdobywał dalsze stopnie naukowe, pisząc prace na temat praw handlowych. 

W 1901 roku został powołany na stanowisko profesora ekonomii na Uniwersytecie we Fryburgu. Swoje pierwsze prace publikował w języku niemieckim. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują „Der wirtschaftliche Wert vom Standpunkt der geschichtiichen Forschung („Wartość gospodarcza z punktu widzenia badań historycznych”) z 1900 roku i „Arbeit und Armut” („Praca i ubóstwo”) z 1909 roku, które były wyrazem szerokiego spojrzenia naukowca na problemy ekonomii. 

Przy nadarzającej się okazji Kostanecki wrócił do Polski i w roku 1910 objął profesurę ekonomii na Politechnice Lwowskiej. Pracował we Lwowie do sierpnia 1914 roku. W tym czasie mianowano go profesorem zwyczajnym ekonomii politycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do objęcia katedry w Krakowie jednak nie doszło. Kostanecki, przebywając wówczas na urlopie, w 1915 roku rozpoczął wykłady na reaktywowanym Uniwersytecie Warszawskim. Wkrótce związał się z tą uczelnią na stałe i pozostał na niej do końca swojej pracy naukowej. 

31 sierpnia 1935 roku naukowiec przeszedł w stan spoczynku i został mianowany profesorem honorowym. 

Antoni Kostanecki był w latach 1917-1919 rektorem Uniwersytetu Warszawskiego. Należał do Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i przez długie lata piastował godność prezesa Towarzystwa Ekonomistów i Statystyków. 

Profesor w okresie międzywojennym bezgranicznie poświęcał się pracy dydaktycznej i naukowej. Jest autorem wielu skryptów, lecz jego bodaj najważniejszym dziełem jest „Problem ekonomii. Myśl gospodarcza a myśl kulturalna” z 1930 roku. Jest to bardzo obszerna praca, w której autor rozpatruje zagadnienia ekonomiczne na wielu płaszczyznach. Książka zawiera głębokie przemyślenia na temat ekonomii i szeroko pojętej kultury oraz obrazuje wszechstronność zainteresowań naukowca. 

Antoni Kostanecki przetrwał oblężenie Warszawy we wrześniu 1939 roku. Bolesne przeżycia okresu okupacji, w tym śmierć brata Kazimierza, skróciły jego życie. Zmarł 4 stycznia 1941 roku w wieku 75 lat w Dąbrowie Zielonej niedaleko Częstochowy i tam został pochowany. 

Łukasz Parus 

Powyższy biogram opracowałem na podstawie: 
Lewicki Robert, Bracia Kostaneccy. Związki z Ziemią Zagórowską, Zagórów 1993.